Hiç böyle aldatmaz kardeş kardeşi,
Arasan bulunmaz Hasan’ın eşi,
Meğerse hak yemek Hasan’ın işi,
İşte bu kadar da zalimsin Hasan.

Sormayın Hasan’ı değil yabancı,
Büyük abimizdir bizlere öncü,
Hak, Hukuk tanımaz zayıf inancı,
Ne kadar da kaba kalınsın Hasan.

Beş kardeşin bir tek büyüğü bayan,
Gasp edip mirası Hasan’dır yiyen,
Hasan’dır Veysel’i hiçlere sayan,
İşte bu kadar da filimsin Hasan.

Zile Çayır Köy’ü derler dağ başı,
Fazla para yapmaz toprağı, taşı,
Sanki tapucular onun gardaşı,
Gasp edip tapuyu alansın Hasan.

Ben Hasan’ın beş kardeşten küçüğü,
Aldı tapuları verdi açığı,
Neyleyim ben böyle aklı kaçığı,
Sen kardeşe düşman olansın Hasan.

Ölümlü dünyadır sence değer mi ?
İnsan üç kuruşa boyun eğer mi ?
Kardeş hakkı vicdanına sığar mı?
Bunu benden iyi bilensin Hasan.

Sen soğuttun beni, benim köyüme,
Göz diktin sen benim miras payıma,
Okurum beddua sana daima,
Sen Veysel’e göre yılansın Hasan.