Düş p/eşimeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Onlar gül koklayadursun
Biz yanalım... Bana biraz sen getir Seni anlat ama, hiç konuşmadan Ilık bir meltemin yamacında durup göz kırp kalbime Gülüşün rengini hangi çiçekten aldıysa Dudaklarım yalvarsın o çiçeğe. Yanarken biz, aşkın sönmez (söndürülemez) yangınlarında Yosun tutmuş ağrılı nazarların Dilenci bakışları yansısın soluklarımıza. Ayrılık düşüncesinin ruhunu sardığı dakikalarda Alamayacağın nefeslerin korkusuyla Bana koş Gir, yıkan Cennet fışkıran pınarlarımda. Gel Ve kuşlar gelsin peşinsıra Karanfil kokusu birde yanaklarında Şimşekler gezinirken dörtbir yanımda Terkedilmiş bir gezegen olsun gözlerin Bak Un ufak olmuş dağlarıma. Sonra git Tüm evreni de katarak yanına Biraz kavuşma özlemi Biraz da karanfil kokusu bırakarak avuçlarıma. Acılara açık bir yanında duralım hayatın Aşk, o ılık rüzgarla varlığını değdirsin yüzümüze Bile bile kıyametimiz olsun Kendimize sapladığımız bu kaçamak ağrı Dışımızdaki devasa kalabalık İçimizde tek kalsın yine. Ne çok şey dışlıyor beni sen olmayınca Sesim bir gölgenin rengine bürünüp Sana beni soruyor Ey doğarken ruhuma üflenmiş adresim Beni bana bırakma Zaten daracık yollardan ulaşıyorum Senin çıkmaz sokaklarda gizlenmiş dudaklarına. Gelir misin defne ağaçlarını yollarına düşürsem? Yada suların serin yatağına gizlensem? Yolcu edip kışları, baharları kapına getirsem? Sen, her gece gökten bana ışıldayan suret Bir kere bak Yeni açan güle benzesin yüzüm Nefesini kulağıma değdir hadi Yoksa şu ellerimde tuttuğum avaz Senin değil mi? Zamansız zannettiğin zamanların en güzelinde Şimdi Sen, filizlen aç hele bir de Gövdene can taşıyan toprak olmazsam Toprağın bağrında can olayım ben de. Her gölge kendi varlığının esiridir Korkma aşikar et kendini Zaten bütün çiçeklerin korkusu Alt tarafı vakitsiz bir kırağı değil mi? Ey rüyalarımın duvaksız gelini Yüreğimin coşkun denizi Kurşuni sarmaşıklar iyice sarmadan benliğimi Gel, düş eteklerime Bütün dertlerimiz bitsin Ruhumuzu aydınlatsın kelebekler Haydi Kelebeğim ol, düş peşime.. . . . Kelebeğin ömrü kısa olur derler Ama sen korkma Ömrümü al Kat ömrüne. |
Giriş:
"Düş P/Eşime" şiiri, bir şairin sevdiği kişiye duyduğu yoğun aşk ve tutkusunu anlatan bir eserdir. Şair, sevgilisini hayalinde canlandırıyor ve ona olan bağlılığını ve özlemini duygusal bir dille ifade ediyor. Şiirde, sevginin hem mutluluğu hem de acısı dile getiriliyor.
Şiirin Yapısı:
Şiir, 27 kıtadan oluşmaktadır. Her kıta 4 dizeden oluşmaktadır. Şiirin nazım şekli aruz veznidir. Şiirde kullanılan dil oldukça duygusal ve etkileyicidir. Şair, sevgilisiyle olan iletişimini ve ona olan bağlılığını samimi bir dille ifade ediyor.
Şiirin Temaları:
Aşk: Şiirin ana teması aşktır. Şair, sevgilisine duyduğu yoğun aşk ve tutkuyu şiir boyunca dile getiriyor.
Özlem: Şair, sevgilisinden uzakta olduğu için büyük bir özlem duymaktadır. Bu özlem, şiir boyunca dile getirilen acılı ve hüzünlü imgelerde kendini gösteriyor.
Hasret: Şair, sevgilisini görme ve onunla birlikte olma isteğiyle yanıp tutuşmaktadır. Bu hasret, şiir boyunca dile getirilen tutkulu ve istekli imgelerde kendini gösteriyor.
Acı: Aşk, şair için hem mutluluk hem de acı kaynağıdır. Şair, sevgilisinden uzakta olduğu için ve ona olan aşkını tam olarak yaşayamadığı için acı çekmektedir.
Umut: Şair, sevgilisine kavuşma umudunu da kaybetmemiştir. Bu umut, şiir boyunca dile getirilen iyimser ve umutlu imgelerde kendini gösteriyor.
Şiirde Kullanılan Söz Sanatları:
Metafor:
"Ilık bir meltemin yamacında durup göz kırp kalbime"
"Gülüşün rengini hangi çiçekten aldıysa / Dudaklarım yalvarsın o çiçeğe."
"Ayrılık düşüncesinin ruhunu sardığı dakikalarda / Alamayacağın nefeslerin korkusuyla"
"Karanfil kokusu birde yanaklarında / Şimşekler gezinirken dörtbir yanımda"
"Terkedilmiş bir gezegen olsun gözlerin"
"Un ufak olmuş dağlarıma"
"Acılara açık bir yanında duralım hayatın"
"Aşk, o ılık rüzgarla varlığını değdirsin yüzümüze"
"Sesim bir gölgenin rengine bürünüp / Sana beni soruyor"
"Ey doğarken ruhuma üflenmiş adresim"
"Yeni açan güle benzesin yüzüm"
"Nefesini kulağıma değdir hadi"
"Her gölge kendi varlığının esiridir"
"Yüreğimin coşkun denizi"
"Kurşuni sarmaşıklar iyice sarmadan benliğimi"
"Ruhumuzu aydınlatsın kelebekler"
Kişileştirme:
"Aşkın sönmez (söndürülemez) yangınlarında"
"Cennet fışkıran pınarlarımda"
"Terkedilmiş bir gezegen olsun gözlerin"
"Sesim bir gölgenin rengine bürünüp / Sana beni soruyor"
"Yüreğimin coşkun denizi"
Teşbih:
"Alamayacağın nefeslerin korkusuyla / Bana koş / Gir, yıkan / Cennet fışkıran pınarlarımda."
"Karanfil kokusu birde yanaklarında / Şimşekler gezinirken dörtbir yanımda"
"Sesim bir gölgenin rengine bürünüp / Sana beni soruyor"
"Yeni açan güle benzesin yüzüm"
Tekrar:
"Gel"
"Biraz"
"Sen"
Paralellik:
"Acılara açık bir yanında duralım hayatın / Aşk, o ılık rüzgarla varlığını değdirsin yüzümüze"
"Bile bile kıyametimiz olsun / Kendimize sapladığımız bu kaçamak ağrı"
"Dışımızdaki devasa kalabalık / İçimizde tek kalsın yine."
Uyak:
"yamaçında durup göz kırp kalbime - aldıysa / Dudaklarım yalvarsın o çiçeğe."
"yangınlarında - soluklarımıza."
"kokusu - yanaklarında."
"gezegen - dağlarıma."
"özlemi - kokusu."
"yüzümüze - ağrı."
"rengine - soruyor."
"adresim - dudaklarına."
"yolcu edip - getirsem."
"suret - yüzüm."
"değdir hadi - avaz."
"zamanların - aç."
"toprak olmazsam - olayım ben de."
"esiridir - kendini."
"gelini - denizi."
"sarmaşıklar - benliğimi."
"dertlerimiz - kelebekler."
"ol, düş peşime - ömrüne."
Seci:
"Bana biraz sen getir / Seni anlat ama, hiç konuşmadan"
"Yanarken biz, aşkın sönmez (söndürülemez) yangınlarında"
"Ne çok şey dışlıyor beni sen olmayınca"
"Zamansız zannettiğin zamanların en güzelinde"
İç Kafiye:
"Yanarken biz, aşkın sönmez (söndürülemez) yangınlarında"
"Ne çok şey dışlıyor beni sen olmayınca"
"Zamansız zannettiğin zamanların en güzelinde"
Redif:
"Gel / Ve kuşlar gelsin peşinsıra"
"Sen, her gece gökten bana ışıldayan suret"
"Gel, düş eteklerime"
Teyin:
"Ilık bir meltemin yamacında durup göz kırp kalbime"
"Gülüşün rengini hangi çiçekten aldıysa"
"Ayrılık düşüncesinin ruhunu sardığı dakikalarda"
"Karanfil kokusu birde yanaklarında"
"Sesim bir gölgenin rengine bürünüp"
"Ey doğarken ruhuma üflenmiş adresim"
"Yeni açan güle benzesin yüzüm"
"Nefesini kulağıma değdir hadi"
"Her gölge kendi varlığının esiridir"
"Yüreğimin coşkun denizi"
"Kurşuni sarmaşıklar iyice sarmadan benliğimi"
"Ruhumuzu aydınlatsın kelebekler"
Mübalağa:
"Tüm evreni de katarak yanına"
"Bile bile kıyametimiz olsun"
"Dışımızdaki devasa kalabalık"
"Kelebeğim ol, düş peşime"
Kinaye:
"Un ufak olmuş dağlarıma"
"Alamayacağın nefeslerin korkusuyla"
"Kelebeklerin ömrü kısa olur derler"
Şiirin Duygusal Etkisi:
Şiir, oldukça duygusal ve etkileyicidir. Şairin sevgilisiyle olan iletişimini ve ona olan bağlılığını samimi bir dille ifade ediyor. Şiirde kullanılan imgeler ve dil, okuyucunun da şairin duygularını paylaşmasını ve onunla empati kurmasını sağlıyor.
Şiirde aşkın hem mutluluğu hem de acısı dile getiriliyor. Şair, sevgilisine kavuşma umudunu da kaybetmemiştir. Şiirde kullanılan imgeler ve dil, oldukça duygusal ve etkileyicidir. Okuyucu da şairin duygularını paylaşmasını ve onunla empati kurmasını sağlıyor.
Şiirin Başarısı:
"Düş P/Eşime" şiiri, oldukça başarılı bir eserdir. Şair, aşkın karmaşık duygularını şiirsel bir dille ifade etmeyi başarmıştır. Şiir, duygu yüklü ve etkileyicidir. Okuyucuyu da şairin duygularıyla etkilemeyi başarmaktadır.
Şiirle İlgili Ek Notlar:
Şiirde kullanılan "p/eş" kelimesi, "platonik eş" anlamına gelmektedir.
Şiirde kullanılan "defne ağacı" motifi, sadakat ve ölümsüzlüğü simgelemektedir.
Şiirde kullanılan "kelebek" motifi, özgürlük ve güzelliği simgelemektedir.
Sonuç:
"Düş P/Eşime" şiiri, aşkın evrensel dilini anlatan etkileyici bir eserdir. Şairin samimi duyguları ve şiirsel dili, bu eseri okunmaya değer kılmaktadır.
https://www.youtube.com/watch?v=2DUlmXUMd_s
mest oldum bir daha kadife gibi okuyasım seslendiresim geliyor tutuyorum kendimi, sahibi kıskanır varsa eğer diye susuyorum.
Beyhudenin Kalemi tarafından 24.5.2024 11:00:02 zamanında düzenlenmiştir.