Bırakma kendini gülkurusu hazanlara
Vakti gelince açılır bahar kapıları
Mevsimlerden umut büyür
Toprağına ektiğim mutluluklar filizlenir
Sakla kendini
Yarın yeni bir gün
Bugünden giyin en güzel yüzünü
Yanaklarında asılan elmalar kırmızı
Gözlerinde üzüm karası
Yüreğimde sen
Vazgeçme sevmekten
Bir dilek gibi besle sevdanı
Kalp atışlarınla büyüsün içinde
Az kaldı dayan yüreğim
Penceremden sızan bu soğuk
Kapı arasında bekleyen yalnızlık
Az kaldı gecenin ayazı
Bugünden tezi yok
Açılır perdelerim güneşe
Ardına kadar aralanır kapım
Az kaldı güneşi de görür bu çocuk
Denizin dalgasından kurtulan bir martı gibi
Sıyrılır gövdem bu karanlık kuyulardan
Bu çılız bedenim büyüdükçe büyür
Vakti değişken iklim aralarından kurtulur
Tekdüze bir mevsim gelir
Ayrılıksız kavuşan ellerimiz olur
Bir düşün
Bir düşle
Bir hayal et
Bin umut, iki beden, tek yürek