Yüzünü dökme güzel kız,
Buharlı hayat yolundan geçemezsin
Sonra sana yazık olur.
Yüzünü çevirme küçük kız,
Ay’ın güzelliğine doyamazsan,
Güneş’in ne anlamı kalır?

Sana bela bu yollar,
Ahir ömründe; hayat yolunda
Ekmek kavgasında,
Hüsranla dolu,
Sade ömür mü geçer?

Ne sandın hayatı tatlı kız,
Ne sanmadın hayatı?
Tekdüze eridiğin şu yollar,
Bütünüyle karşına çıksa,
Ruhun sağ mı kalır?

Bu poyraz korkutmaz mı seni?
Kar tanelerinin bile hesabı var
Yağmurlar küsecek şimdi
Onu sevgiyle beklediğin bir gün bile oldu mu?
Düşündün, olmadığını anladın;
Bu ihanet sayılır.

Yağmurları sevmezsen
Kar tanelerinin,
Ve Ay’a doymaz,
Yıldızlara sormazsan kalbini,
Onlara teslim etmezsen dileklerini
Sevginin anlamı mı kalır?

Sevgiyi yalnızca senin mi sandın,
Kendinden ibaret olduğuna mı inandın?
Gözlerini kaçırdın minik kız,
Suçlu musun,
Suç mu sandın bilemediklerini?

Herkes bilir sandın
Suçun büyüğü buradan belli
Herkesin içinde sen;
İnsanlık varsa eğer,
Hiç kimse her şeyi bilmiyor demektir.

Kafan karıştı mı gözleri yaş dolu;
Yüreği kara bulutlu kız,
Dokunsana çocukluğuna
O mu sahte?
Takvimlerden takvim beğen
On yıl öncesinde kal istersen
Sen sana kendini vermezsen
Yıllar, sana ne verip senden ne alır?

Düşünceni sormadım yorgun kız,
Sen bensin.
Benden başka hiç kimseye görünmez,
Hayallerimi çalıp bir de gülersin
Korkmuyorum senden yaralı kız,
Bende kabuk tutmuş yaralar var
Sen düşün nazlı kız,
Sende mi ben,
Bende mi sen var?

Dilara AKSOY