Bir ressam olsaydım
Şu çam ağacını çizerdim
Yanında ben olurdum
Sen olurdun
En sonunda da biz olurduk.

Ben bir ressam olsaydım
Seni benden ayrı çizmezdim
Dile gelen resimlerin her bir yanı
Aşk kokardı.

Ressam olsaydım
Kendimi şu ağacın üstünde çizerdim
Sen de bana ulaşmaya çalışan
Deli bir aşık olurdun.
Ama sevgilim baksana ressam olamadım,
Şair oldum.
Yine de dile geldi aşk,
Lâkin çok istesem de şiirden öte olamadık
Resim değil;
Bitmek üzere olan bir şiiriz
Mısralar yorgun,
Ama ben bir şairim
Sen tabi ki aşk olacak
Aşk kokacaksın.

Ben aşk olsam,
Aşkın olsam
İzin vermezdim seni anlatmaları için,
Ne bir şaire ne de bir ressama...
Aşkın olamadım bak yine yalnızlıkla doldum
Ben bir şarkı olsaydım melodilerim hep eksik olurdu
Bana can veren, adam eden daima sen olurdun.

Ben bir yağmur olsaydım sana doğru yağmazdım hiç
Kirpiklerin yaşla dolmasın
Güneş olurdum
Yakmak için değil sevgilim,
Isıtmak için...
Adımların seni yormasın
Ben bittim,
Sonunu yazmadım ki,
Bize açık bir kapı kalsın.

Hakkımı bırak da
Kalbim son damlasına kadar sana helâl
Yürek olsam, yürekli olsam
Gönlüne düşmeden dokunmam tenine...

Çoğaldıkça bittim
Azaldığınla kalır mısın?
Gülme sevgilim,
Sen aşksın...
Tanıştım,
Memnun değilim.
Ne ellerim ne gözlerim ne de yüreğim,
Seni tanıdığımdan beri bende değiller
Uğurlar olsun bana
Ben sen olsaydım alırdım beni aşkın yoluna
Yürürdüm aşkla can yakmadan...

Bu sokaktan umut geçmiyor
Özür dilemene gerek yokmuş,
Öyle diyorlar.
Hüzün geçti,
Ama korkma,
Sana değil,
Bana geldi
Adresini bilmiyor
O artık benim yanımda...


Dilara AKSOY