Yitirilmiş bir geçmişten dönüyorduk
Yalnız, ürkek, biraz da kırgın
Ve ıslaktı hala yarin teri avuçlarımızda,
Bulutlar toplamıştık yoldan
Gözlerimize sermaye,
Gecelerimize alkollü hüzünler biriktirdik,
Tanık olduk almış başını giden sabaha
Bir mavi katıldı ona
Biraz yağmur
Ve bir de güneş,
Sorgulanmamış karanlıklar kaldı bize…

Yitilmiş bir geçmişten dönüyorduk
Şair kanattı tenini
Kendine küs şiirler yazan parmaklarıyla,
Islak avuçlarına bakıyordu
Her dizede bir kalem kırıyordu,
Bir ona bakıyorduk
Bir gökyüzüne isli bir camın ardından,
Şair yazdıkça şiir
Biz baktıkça gök kararıyordu…

Yitirilmiş bir geçmişten dönüyorduk,
Aynalarda tanımadığımız yüzlerimiz vardı
Geçmişin kendisinden daha yaşlı,
Yitirilmiş bir geçmişten dönüyorduk
Ve hiçbir yere bilet almamıştık,
Cebimizde taşıdığımız geçmişi bile bilmeden..