delikanlı gidiyordu umut rüzgarından üşüyüp yağıyordu bir aşkın üzerine. bir kaygısı yok gibi hayattan ,vazgeçiyordu bu aşktan ..
peki ya geriye kalan ..Ona ne oluyordu .. O sadece ’gitme ’ diyor aldığı cebaptan esen poyrazla üşüyordu ..
Bezen değil , aşk her zaman böyle başlıyordu bos odaların sırılsıklam yataklarında . Dunya yuvarlak ya bu hikaye , O delikanlı kürkçü dükkanını buluyordu.
hayata bir masaya oturur gibi otururken anladım genclıgın aşkta bir anlam taşımadıgını acı oturunca gemılerıme , bır ıhtıyarın bıle hücresi yenılenebılırken
ben her zerremde tükeniyordum . bir kapı acılmalı içime dogru hanı şu duvarlara asılı olanından derin anlamlı ya da ben oyle bır seyler zannediyordum
aşk neydi Peki ? bir son mu bir baslangıc mı ? nerde baslar nerde sonlanırdı ..
Ben aşkın sana olan aşkını seni baska bır tende savrulurken düşünce anladım (!)
senı hıc baskalarına anlatmadım konustukca senı unuturum dıye yangınımı hep kendıme sakladım .
ben sevmeyı bılmedıgımden , hıc sevgı gormedıgımden ilk buldugum yaram varya hep onda kanadım ..
Peki aşk neydi ? bir bakış mı ya da yaralanış mı ?
ben Aşkın sana olan aşkını bir gecenin o kör siyahını davetsiz içime akıttıgında anladım (!)
yollara vurdum ruhumu .. bır beden bırakmıstım dünyaya sana bakarken , sana kosarken ,
senı severken farkına vardım her şeyın bana ne cok yakıstıgının
senden baska kım dokunabılırdı kı ruhuma
Peki aşk neydi? bir kanayış mı bir arayış mı ?
Ben aşkın sana olan aşkını ’ sen beni bir ezan gibi yere cagırırken , namaz gibi diz çöktürürken anLadım (!)
Verilen sözlerin tutlmadığı , kaderin vurmaktan utanmadığı, mutluluğun uzaklara boyun eğdiği bir dünya da tanıdım gözlerini..
cok mu sey ıstemedım kı yanımda kalmanı ıstedım sadece ses etmeden ..
bu gecen yıllarıma sebep ol ıstedım . ’bosa gectı bu ömür demek değildi aru ettiğim ..
sen gelecekmişsin meger bir ben daha varmıs ’ demek istedim .
cok mu sey ıstedım senden .. sen sadece ’dur’ ben kölen olayım istedim hak dilinden .(!)
Peki aşk neydi ? dönen bir dünya mı her seyi yutan bir mezar mı ?
ben askın sana olan aşkını , gecelerımde sensız yattıgım mezarımdan , dunyayı ayaklarına serip gözyaşlarımı susuzluğuna dökerken anladım (!)
bazen geceler gunler yanıyordu .hayat tersine akıyordu ..
sensız kalısıma her gun mazeretler arayıp ’O haklıydı ’ deyip sadece bir an cezamı çekmek adına unutmayı denerken anlıyordum .
Aşkta hak gecmıyordu ..
kural tanımayan bir polıtıkada kuralsızlıga menfaat gecmıyordu ..
Sadece bil o zaman bu kalp bir kez sevdi .. titremek nedir soguktan sonra sende hissetti ..
Cok sey ögrendı ama denılecek sozlerın hepsı söylendi.
Söz tükendi ..
Delikanlı gidiyordu .. geride kaLan D’üşüyordu ..