sana dün bir tepeden baktım ey şehir
dilim varmıyor zavallı demeye
biliyorum suçun yok senin
her şey
caddelerini dolduran insancıklar yüzünden


devam ediyor yolculuğumuz
kaçınılmaz sona doğru
/ zamanın bir yerinde / bekleyen bizi
çok yazık
ayda da bulamadı astronotlar bengisuyu
ölümü bile göze alanlar ölmemek için
bir tehdit olarak algılayacaklar şimdi
böylesi bir söylemi
niye ekşidi suratlar
tahammülsüzlük öyle mi





bedenler mahcup
barındırmaktan yüzlerce ayıbı
ceplerine dolduruyorlar gün boyu
sömürüp güneşi
aklın kendini unuttuğu bu insanlar
düşünceden yoksun
tanışmayan komşular
bakışlar kuzgun
kimin umurunda
rüzgâr suskun
balıklar kırgın
ay yorgun
bir acaip memleket gözler sanki bıçak
ağızdan namlularda
kelimeler kurşun
gündüzleri ritmine uyarken dişlilerin
/ hiç aksamadan /
geceleri başka ritimler peşinde hoyrat
bedene tutkulu
leylâya dargın
cami avlusunda dostluklarını perçinleyen kulları
îsaf ve nâilenin
sahte gülüşleri
zamparalar ve hastalıklı fahişelerin
/ nefesleri içki kokan /
kolayken yeni birini bulmak
sigara almak kadar köşedeki bakkaldan
mecnun kim
kerem nasıl
ferhat neden
artık aşktır ve sadakattır ayıplanan



bir kaçışı olsa gerek uyku / ışıktan /
yorulup tüketmekten dev iştihalarla
tanrılarıyla yatanların koyun koyuna
yirmi dört saat ayakta kalan bu şehirde
gündüz uyuyan
gece gören ve işleyen
yarasa gözü beyinler
korkarak yaşamlara tanıklık etmekten
adamak
bütün hayatını yaşamaya
kolay sevinçler ve küçük mutluluklar
yakalamakta usta olarak
ama yetmiyor
zaman bu denli kısayken
yetmiyor mutlu olmak





neden
yüzlerdeki bu abartılmış gurur
bu heybet
ayakları yerden kesen kibir
bu cengâver tavırlar
bu cin gibi bakışlar
ve bu öfke içten içe okunan
bir kalkan olabilir mi
sigara kâğıdından
tatmin olmayan nefislere
öfke ve gurura dönüşmesi mi yoksa
aşağılık duyguların






bütün gürültücü oyuncaklarına rağmen
sükûnetini koruyan şehir
sonu gelmeyen savaşlar ülkesi
her geçen gün artan bir hırsla bileniyor
diriltmek için düşmanlarını
kutlu savaşçılar bekliyor
karanlık bulaşırken vücutlara
ve hummalı hülyalar tüterken
gizli gizli yüreklerden
düğümler atmak için kopan yerlerinden hayata
can pahasına bir imanla
iyi insanlar gelecek
binip iyi atlara