yollumuz düştü paris’e
parazit olduğum zamanlardı
elim dardı
bir de serde sosyalistlik vardı
havadan kazanan da kalındı
hani,ne koparırsan misali
bu devr-i alemi
getirecektik beleşe...

yerleşildi
eyfel’in oralarda bir yerdi
diyorum;
başlayalım büyük ihtilâlden
tünellerden derinden
vazgeçmem diyor şanzelize’den

oturduk
burgonya’dan doğanın kenarına
bir bara
ne kadar da olsam araştırmacı
o harcamacı
ağırlık onda...

duble kahvelerden sonra
atıştırıldı ondan bundan
başlanıldı
cinzano’dan...

oturmuşlar ahular karşımıza sereserpe
cömertçe
uygarlığı tek renk sanırdım
yanıldığımı anladım...

oğlum;
belli etmeyelim osmanoğlu olduğumuzu aniden
gıdım gıdım git
kan kırmızıyı
dipleme birden...

rulet masasındaymış gibi pas geçtik onları
beklesin bizi
paris akşamları...

geldiğimizde nam-ı diyar mekâna
bir kaç antik dükkân
fi tarihli direkte lamba
bastık,ütü görmemiş küfürleri
yatmaya karakolu seçtik
ve uydurma masallardan
rüzğâr gibi geçtik...



..........................................................................Kasım