Bu gece aşkın infazı düştü kalbime
Gecenin rahmine düşen cellât gibiyim
Kendi ölümle buluşmadan geliyorum
Hüzün halkaları takmışım boynuma
Yar dedikçe soluyorum


Gizemli ışıkların umutsuz girdabında
Anason kokulu esintilerde sarhoşum
Kırılganlığım benliğimi kemirir içten içe
Paslı yelkenlerde savrulur geçmişim
Sen giderken ben ölürüm


Korkuyorum
şah damarımın soluk renginden
Ya düşerse
Beynime kurt diye umutlarım
Umutlarım ah umutlarım

Adını sayıklarken uykularımda
Hayra yoralım yatağını yımış nehirleri
Ey yakamozlar ey güneş ay gidiyorum
Sonsuza dek elveda


Düşlerimde buz tutmuş gülüşler avunur
Harında kasıp kavurulurum
Doruklardan sıyrılır geçmişin
Gölgelerine düşüyorum
Gölgelerinde üşüyorum

Kana bularken nefesim geceyi
Bitkinleşmiş yüreğimi
Acının kantarında satılıyorum
Azrail can diyor can
Susuyor çığlıgım
Eriyorum gözlerinde
Ve sarılıyor boğazıma hasretin
Batıyor bir bir sen yüklü gemilerim
Yokluğuda infaz ediyorum kalbimi

Yazan Remziye Çelik
Düzenleyen_Mustafa Doğan
18.2.2011

Sayğı değer dost Mustafa Doğan`a şirimdeki düzenlemelerden ve nadide muhteşem sesiyle renk verdiği için sayğılarımı sunuyorum çok teşekürler can dost..