1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
850
Okunma
Ben bu Sevdânın ilk Ferhad’ı
Ve de son Kerem’iyim.
Korku yağını dudaklarıma,
Binlerce acı ilmek atmış.
Hüzün perisi gözlerinizden,
Sağsam da taze umutları,
Ufkumu binbir çaresizlik kanatmış...
Ben, Yunus’ta ilk kıvılcım,
Fuzûlî’de gözyaşı vurgunu hüzün.
Bunları bekleyişin son müjdesi,
Tırmalarken göğsümü,
Bakarsınız güller açmış yanaklarıma,
Bakarsınız yüreğimi kanatmış...
Gözlerim herkese çiçek tarlası,
Hayatın tortuları dökülmüş yüreğime.
Kalbim bu yükü taşır mı bilmem?
Mademki aynasıyım ben O’nun,
Çağıracağım sahibi oraya,
Mademki beni yalnızca O kuşatmış!..
MUHSİN İLYAS SUBAŞI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz