gece bitimlerine yakın
ne zaman otursam masama
gönül çizgimi karalamaya
taşlar atarsın kervan kırandan camıma
gene yaz dersin
sevdadan yana...

kolaymı sultanım
çocukluğum harmanlanıp verilir her demime
engerek zehri misâli
dilim varmaz demeye
lâkin;
anamın nasırlı elleri batar ciğerlerime
şimdi söyle...

bilirim
daim ordasın
gölgenin düştüğü yer denk gelir bana
işmar sayarım yaramazlığını
yeterki artan ziyaların
rehber ola
yolda kalanlara...

bazen çoban ol
artsın bakır ufuklarım, az daha kızıllansın
bir gölgeni
dönüp;zapta geçmeyen yıllarımı boyasın
mavi bir sel olsun
hep öyle kalsın...

az kaldı
beyaz bir zincir olacak
kalem ucu figanlarım
son sorguda takılır gibi boynuna
hangisinde parlarsan parla...


bu yıl da şubat yirmisekiz
artık yılımsın seneye.



...............................................................................Kasım