Bırak şu gülü bülbül! baharı heder etme
Şu cinân-ı cihânda, hep firâktan şeydâsın
Kısacık hayatını, Mecnun’dan beter etme
Niçin hep gecelerde, neyzârda hüveydâsın?

Bırak şu kalbin ölsün; nefes alıp ver yeter
Yanından bile geçme! ne gülün ne gülzarın
Çektiğin bu ızdırâb, ölüp gitmekten beter
Sus! da kesilsin gayri, gülzârı suzân zârın

Gurbet içinde gurbet, yaşadın garib bülbül!
Aşktan bir âşiyânın; şevkten şakıyanın yok
Hasret içinde hasret, adın muzdârib bülbül
Eşkten bir geşeyânın; yürekten biryânın yok

Bu feryâdı dindirmez; cennetin gülü dahi
Aşk ile bakan gözde, gül hemişe yektadır
Bir nigahla Mecnun’a, döner ilimde dâhi
Deli divâne olmak, aşkta en son noktadır

Kalbinin tâ içinde, cevher-i aşkın pinhân
Maşûkun bulamadı, girdi de gözlerinden
Çûn sedefin envârı, misâl-i mâh dırahşân
Bir şey de anlamadı, söylediğin sözlerden
Soner Çağatay
Merhaba filozof oğlum: yine döktürmüşsün, e insanın bilgisi fazla olunca bilgece yazıyor.
Yürek yanık, beyin usta, söz usta, kalem de konuşuyor.Maşallah efendim..
E bizlerde sizlergibi değerli hoca ve değerli üstatlardan faydalanıyoruz.
Size ve Sizin gibi bilgelere çok teşekkür ederim..
Allah, İlim ve bilimle hemhal olanlara hayırlı uzun ömür bahşetsin İnşallah.
bilgeleri başımızdan eksiltmesin diyorum. Selamlar Allaha emanet olunuz...