Bir küçük rüzgar görse yerleri öper
Bırakır dallarını yapraklarını toprağa
Kırılsa umurunda olmaz birkaç dalı
Mevsimden mevsime giydiği yeşil
Yemişsiz vefasız gönlünün malı
Kavak ağacına benzer o sahte dostlar

Gecenin gölgesinde albeni görünür yıldızlar
Gizemi içinizi ürpertir
Hüznünüze dert doğurtur göklerde
Yıldızlara dost der
Alıp saklamak istersiniz sinenizde
Nasılda seversiniz
Bazen akşamlar tez olsun istersiniz
Gelir bir sis çöker
Kapanıverir gökyüzü
Karanlıkta düşlerinizi çalan
Yıldızlara benzer o sahte dostlar

Yaz kış yeşile bürünendedir vefa
Her mevsim yanımızda duranda
Çiçek olma
İstemem gül olup da açma
Kapıda kavak ağacı
Yolda iğde
Tarlada diken olma
Dostum olacaksan
Sen çam ol ardıç ol
Bütün mevsimlerde benim ol
Dost her zaman yeşil olandır
Çam gibi
Ardıç gibi
Hiçbir mevsim
Hiçbir gün
Terk etmez insanı o gerçek dostlar