Hiç görmedim kırmızıyı
Maviyi bilmem!
Kim karanlık demişse
Yok siyahin da tanımı bende
Dümdüz bakıyorum görmediğiniz yerlere

Temizi tarif ederken;
Kağıdı
Sütü
Beyaz;
Bembeyaz diyorsun ya
Boşuna uğraşıyorsun
Upuzun bir boşluk uzanıyor gönlümden göklere

Pembenin yeşilin
Morun adını biliyorum
Gökyüzü ve deniz maviymiş mesela
Güneş batarken kırmızı
Doğarken sarı gülermiş
Akşam olunca bütün renkler ağlarmış
Yüreğimin bir bütündür renk tonu
Yüreğimle bakıyorum sizin görmediğiniz yerlere

Gözlerime ela diyorlar
Saçlarıma sarı
Çiçeğin tanıdık geliyor kokusu
Gülün rengini bilmem ben
Yedi ana renklerden kurulu
Yüzlerce renkleriniz varmış
Hiç gök kuşağı görmedim mesela
Size üzülüyorum bakar körler
Yüreğimle bakıyorum bulutların yağmurlarına

Bilsem çağla yeşilini
Turuncuyu griyi
Bulutun rengini
Dağları süsleyen yeşili bilsem
Sizin gibi mutsuz olmazdım
Siz görür tarif edemezsiniz renkleri
Ben duyar hisseder hayal kurarım
Benim renklerim eflatundur
Eylül sarısına benzer hüzünlerim
Hayallerimde yemyeşil görürüm dünyayı
Yüreğimin içinde bütün renkler karanlık
Işıksa hayallerimin içinde yanar
Ben dünyaya sevgiyle bakmasını öğrendim
Baktığım yerlerdeki gülleri görmüyorsunuz yazık.!

İnsanları güneş sarısıyla severim yakmadan
Benim renklerim kör değildir
Bir adı varmış bütün renklerin
Bende sadece sevginin tanımı var
Gelseniz konuk olsanız yüreğime
Benim dünyamda göremediğiniz kadar renk var

Annem diyor ki;
Ela gözlerine kurban olduğum
Yakışmış yavruma beyaz
Gözlerim ne renk
Siyah ne demek anne?

Bana kör deyip acımayın dostlar
Siz benim baktığım yerlere bakamaz
Benim gördüğüm şeyleri göremezsiniz
Gönül gözü ile bakmak gerek
O zaman bütün mutsuzlukları görebilirsiniz
Çözebilirsiniz renklerin sırrını belki

Secaattin Öztürk (Toynak)