Ey sevgili sana bir şeyler olmuş,
Hülyalar saçtığın dillerin nerde…
Muhabbet diyarın sararmış solmuş,
Çiçekler açtığın dalların nerde…

Sevdanın burcuna çıktığın zaman,
Mutluluk yaşları döktüğün zaman,
Gözümün içine baktığın zaman,
Göklere uçtuğun hallerin nerde…

Dindi mi kalbinde kopan fırtına,
Aşk ağır mı geldi yoksa sırtına.
Yalnızlık elinden dostluk yurduna,
Adeta kaçtığın yolların nerde…

Hani gülmüştü de kaderin güya,
Hakikat olmuştu gördüğün rüya.
Boyunca girip de aşk denen çaya,
Sevgiler içtiğin yılların nerde…

Hani aşk çalmıştık mecnun çağından,
Çıkmıştık feleğin elem ağından.
Bana sunmak için gönül bağından,
Bin hazla biçtiğin güllerin nerde…

Hani yıldı sana bensiz saniye,
Şimdi bu sebepsiz ayrılık niye…
Düğün günümüzde takarım diye,
Elinle seçtiğin tellerin nerde…

Söndürdün gönlüme doğan umudu,
Bulunmaz daldığım hüznün hududu.
Neş’eyle alıp da mızrabı-udu,
Şarkılar geçtiğin ellerin nerde…

Veli BOSTANCI