Bir şiir yazdım
Düş parçalandı,
Baskın oldu
Kalbimin yıkılmış kerhanesine
İçinde üşüyen
Bakire bir fahişe yaralandı,
Sustu saatler
Zaman sustu
Kustu insanlar anılarını
Anıları puslu,
Ağlamaklı bir çocuk kaldı geride
Nereye elini uzatsa
Kimse yoktu,
Biten bir şey vardı
Başlangıcını herkesin unuttuğu.

Soluk resimler
Üşüyen bir gece
Dağınık bir oda
Kimliksiz bir yalnızlık,
Çoktan gitmiş varlığın vardı bir de
Yüzümde tutsak ıslaklığın rehinliği
Ve yorgunluğu beynimdeki tüm kalabalıkların
Çoktan gitmiş varlığın
Ve beynimdeki kalabalık,
Ne zamandır yağmıyor iklimsiz bir yağmur.

Adımı anımsıyor musun?
Adresler değiştiriyorum
Hep kaldığım aynı yerde,
Aynı masa
Aynı sandalye
Aynı yatak
Aynı kapı
Ve hepsinde çiftim şimdi
Çürüyen bir sessizlikte
Büyüyen bir sensizlikle yaşıyorum.

Ve hala yağmıyor yağmur…

Sus dedi sus
Bu oda
Bu yatak
Bu masa
Yüzün
Resmin
…
Sus dedi
Sustur artık içindeki bu çıldırtan sessizliği,
Dilinde kır kadehini
Sigaranı teninde söndür
Sus.

Emre itaatsizlik ediyorum…

Ve susarsam
Gidiyorum…