……………………………………………………………………………………………………………………….

Yavaş Yavaş

Evvel bahar yaz ayları gelende
Akar derelerden sel yavaş yavaş
Ötüşün bülbüller hub avaz ile
Açılır bahçede gül yavaş yavaş

Gönüle dokunur sözü melamın
Muhannet babına basma kademin
Emsaliyle konuşmayan ademin
Olur altın adı pul yavaş yavaş

Çaresiz garibi zebunkuş ettin
Firkat geldi garip gönlüm cuş ettin
Münkirlerden zehir aldın nuş ettin
Aradan kalkıyor bul yavaş yavaş

Kişinin çektiği kendi ameli
Hulus-i pak olan bulur kemali
Bu devirin işi bitmiş Cemali
Başına bir çare bul yavaş yavaş
……………………………..
AŞIK CEMALİ
…………………………….
1862-1921. Hacı Bektaş dergahında doğdu. Asıl Adı Cemalettin Çelebi’dir. Daha 16 yaşındayken babası Feyzullah Çelebi’nin ölümü üzerine dergahın başına geçti. Şiiri ve geleneği küçük yaşlarda öğrenmeye başladı.

Dergahtaki konumu ve yetenekleri doğrultusunda iyi bir eğitim aldı. Yaklaşık 50 yaşlarındayken düşünce ve şiirlerinden oluşan »Müdafaa« adlı bir kitap yayınladı.

Kurtuluş Savaşı döneminde Mustafa Kemal ve arkadaşlarıyla birlikte oldu ve bu yönde çeşitli etkinliklere katıldı. 1920’de kurulan ilk meclisin başkan vekilliği görevinde bulundu.

Hacı Bektaş dergahında öldü ve Kırklar Meydanında toprağa verildi.
………………………………………………………………………………………………………………………………………
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-99-)(-)(-)(

Yiğidin başında sevda dönende
Değişir vaziyet hal yavaş yavaş
Bir gülün üstüne bülbül konanda
Sallanır huşuyla dal yavaş yavaş

Yıpratır insanı kaygı ve tasa
Şu gönül tanımaz kural ve yasa
Bu sevda yüreği yoruyor ise
O aşkın ipini sal yavaş yavaş

Neye yarıyor ki hayaller kursan
Her gün yollarını gözleyip dursan
O’nun meyli sende çok az diyorsan
Birazcık geride kal yavaş yavaş

Güzelle sevinip coşmak istersen
Sel misali bendin aşmak istersen
Elinden tutup da koşmak istersen
Sessiz hayallere dal yavaş yavaş

Saçından bir tutam yadigar verse
Bütün sevgisini önüne serse
Hele o da seni seviyom derse
Dudaktan dökülür bal yavaş yavaş

Ara deli gönül belki bulursun
Gidenler dönmüyor sen de bilirsin
Dünyaya küsersin yalnız kalırsın
Ağzında dilin de lâl yavaş yavaş

Lüzumsuz derdini kimseler bilmez
Beklersin yolunu canan’ın gelmez
Göçmek istersin de çilen de dolmaz
Şu dertli sazını çal yavaş yavaş

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz