3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1060
Okunma
aynada kendimi gördüm
ve ürktüm, çünkü mevsim sonkarar mevsimiydi,
hislerimin sesleri tutuldu ağlamaktan,
bitkindiler bildiğini sır gibi saklamaktan.
sırtımı sorgulayan
acep son giysi miydi?
ömür kuşu göçüyordu yılların sallarında,
eklenilmez parçalara dağılmıştı kanatlar.
bu yüz benim değildi, yabancıydı bu hatlar,
yıpranmış yelelerce
mazinin kulvarında.
oysa mevsimlerim vardı her biri ömre bedel,
tapusunu duygularla süslediğim mevsimler.
beni benden alıp alıp çalıp götüren kimler?
geziniyor kanımda
buz gibi bir hoyrat el.
her geçen an dönülmeze yaklaştıran bir adım,
kapkaranlık davulları kulaklarımda güm güm,
her sorunun yanıtı korkutucu kördüğüm.
niye baktım, vakti miydi, keşke bakmaz olaydım.
aynada kendimi gördüm.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz