1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2812
Okunma
Gönül bir kez sever de bin kez aldanır derdim,
Kaderimin önüne geçmeden bu ihanet.
Ve ben aşkınla yanar yanar durur giderdim,
Düşürmeden ruhuma azap, çile ve mihnet.
Oysa hayat bulurdum yaşattığın dünyada,
Ne efkârıma eştin ne de baharıma denk.
Yine de sevdiğini düşünür beni ya da:
Öylece arzulardım yalnızlığıma, ahenk.
Bilmezdim kahır kadar aşikâr olduğunu,
Hüzün gibi karanlık, sevinç gibi bir anlık,
Kim bilir! Belki de hiç ummazdım yâr bu sonu.
Şimdi bir hicranın tam ortasındayım heyhat!
Duygularım harcanmış, hayallerim kırılmış.
Korkularım mecranın girdabına sarılmış.
İlker Tokgöz
5.0
100% (2)
Cevap Yaz