Zaman aktıkça akar heybetiyle ölümün
Sular bile durulmaz evvel dalgalanmadan
Geçen ne bir ömürdür şimdi ne gelecek dün
Lâkin nasıl yaşarım seni böyle anmadan

Kimi gün hür elemli kimi gün pür bahtiyar
Bir duruşun vardı ki sorma muammasını
Ey erişemediğim vuslât kandığım diyar
Ne bahtını arattın bunca yıl ne yasını

Oysa hep sevilendir katlanan bir sevene
Oysa candan sevendir sevilene el pençe
Üstelik titriyorken kalbim düşünle gene
Merak ediyorum kim Nur Sevda haklı sence

Değil mi ki umudu bir ömre yükleyişim
Ötesi de değil mi ezelden tek geçilmen
Her daim olmuşken sen aşım suyum ve işim
Meçhuldür bütünüyle beni aşığın bilmen

Anlardım düşününce hayal ile sevda mı
Yeterdi ve artardı karşılık vermesen de
Anlardım sabır gibi azabı çile gamı
Doldurarak bağrıma sevmiyorum desen de

Bilemedim hangi aşk senin kadar nesiyle
Bilemedim nereden nasıl belireceğim
Korkarım bu cinnetin ruhuma düşmesiyle
Korkarım ki Nur Sevda hepten delireceğim

İlker Tokgöz