8
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
1603
Okunma


Hüznünü içmek için bir uslanmaz vedanın,
Yürüyorum! Ardında bırakarak ne varsa.
Kimseler bilmeyecek şehvetini bu anın,
Sükût ayaklarıma kapanıp da yalvarsa.
Ne gururun hükmü var ne sitemlerin başı,
Süzülür gözlerimin ayrılık dolu yaşı.
Yavaş yavaş büyüyen özleminin telâşı,
Bir kanser gibi bütün hücrelerimi sarsa.
İşte o vakit nasıl mesut olurum, elim!
Çıldıracak son radde ruh, inanç, aklıselim.
Yalnız sana müptelâ yine sana teslimim,
Üç günlük dünyanda aşk, ölmem gerek kadarsa.
İlker Tokgöz
5.0
100% (11)