4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2199
Okunma
Gecenin son şiiri loş kağıttan savrulan,
İçinde bin bir kaygı dışında bin bir korku.
Bu ölüm bu sessizlik od misali kavrulan,
Vicdan mahkemesini alevlendiren sorgu.
Baksana hiç ışık yok sanki zifir karanlık,
Etrafında toplanmış nice nice veballer.
Öylesine çaresiz öylesine bir anlık,
Eşlik ediyor ona kurtuluş dolu haller.
Yeniden doğmak şimdi hâkikâtin faslında,
Ruhunun hesap veren yanıdır asi benlik.
Sıkışmış bir köşeye kahır dolu aslında,
Ve dirilmeye hazır kıyametti, nihâyet!
Benliğiyle yüzleşip her dem tadarcasına,
Doğruluğa doğruluk, erdem katarcasına.
İlker Tokgöz
5.0
100% (4)
Cevap Yaz