Gülerdim bir zamanlar
Gülünce güller açardı gamzelerimde
Şarkılara eşlik ederdim kendimce
Notalarla dans ederdim.

Şimdi;
Ağıtlar yakıyor dilim
Yüreğim besteliyor,
Gözyaşlarım notalara döküyor.
Nerede gülen gözlerim

Çocukluğumda kalan güzel
Kaygısız günlerim.
Nereye kayboldular?
Daha dün değilmiydi
Siyah önlüğümle, kolalı yakalarımı
Takıp okula gidişim.
Annemin saçlarımı örüşü,
Mis kokulu kurdelelerimi takışı,

Köşesine (A.A) nakışlı beslenme peçetem
Kenarındaki oyalar
hala aklımda...
Şimdi kâğıt peçeteler
Aldı yerini…
Dünden sözleşmeler,
Cepten ara beni demelere,
Bayram kartları, maillere
Bıraktı samimiyetini…

Kitap kokusunu da alacaklar elimizden anne!
Bilgisayarlarla ders yapacakmış çocuklarımız.
Renkli kalemlerimiz nerede?
Kokulu mektup kağıtlarımız,
Mektup arkadaşlarımız,
Genç kızlık hayallerimiz,
Renkli rüyalarımız…

Gülerdik bir zamanlar anne
Gülünce güller açardı gamzelerimizde
Ağlardık bazen acıklı Türk filmlerinde
Elimizde kumaş mendillerimiz.
Şarkılara eşlik ederdik
Nihavent, segâh, rast Ve/saire…
Artık keder bizimle dans ediyor
Bizde ister istemez eşlik ediyoruz
Kederin cilvesine...