Yaşamın tam merkezine dokunmuş kaleminiz. Yüreğinize sağlık

değerli üstadım çok anlam taşır simitci ali dayı haz aldım şiirinden yazan kalemin daim yüreğinde var olsun saygılarımla.zeki tunç.

Hayatın kime ne vereceğini kim bilebilir..

Simitçi Ali dayı en azından üreten vede
değer katan bir emekçi,

Bir telefonla milyarlar kazanan vede densizce
tğketenler utansın bu memleketin halinden..

Güzel anlamlı vede duyarlı bir şiir okudum usta
kaleminizden, sizi vede eserinizi kutlarım tebrikler..

yunus karaçöp..yudumyunus

Ali dayı geldi yine evine
Hacce kadın sevdiğine, yarine
Allah kerim yarın ola hayrola


ANKARA SİMİDİ ARTIK HER YERDE YAPILIYOR AMA HER HALDE ALİ DAYININ Kİ FARKLI OLUYOR

Yaşamımızda ki gerçeklerin yansıması...Emek en yüce değerdirrr.....simitçi Ali dayıı da emekçilerden biri..:))))
Kutlarımmm.....

en kısa sürede yaşanmıi iki tane hayat hikayesini sizin sayfanıza atacagım selamlar

güzel bir hayat hikayesi keşke ben canlısını yaşadıgım bir olayı da isterseniz size yazarım.
kutlrım sizi elinize saglık haytın içinden m ısralarla

güzel bir anlatım tebrikler

o sabahta beşte kalktı Ali dayı
dışarıda Ankara ayazı
aylardan kasım günlerden salı
üç beş kuruş denkleştirip aldığı
simitçi arabasıyla düştü yollara
önce fırına gidecek,
dolduracaktı sıcacık Ankara simitlerini arabasına
bilirmisiniz Ankara simidi nasıl olur
çıtır çıtır siyah simit deriz ona
siz nereden bileceksiniz o saatte yatağınızda
arabanız kapınızda
şoförünüz alt katınızda
gelelim biz yine ali dayıya
bir neşe bugün için
bin hüzün yarınlardan arta kalan
dilinde bir türkü;

’Lanet olsun zalımlara tüm hayınlara
Seni benden ayırdılar yaktılar nara

Bekle ömrüm geleceğim
Sana bir gün döneceğim
Elimde kırmızı güller
Aç kapıyı diyeceğim’

usunda elif kızın al diye tutturduğu
yaldızlı kalem
ne menem bi kalemmiş dedi içinden
nerdeyse on simit parası
bu da demektir belki on belki onbeş sokak arası
öğle olmadan bitti simidin yarısı
çıktı simidin ederinin kirası
soğuk yüzünde, yüreği sıcacık
simitleri gibi az birazı
akşama oldu üçü bir liraya
yatsıya oldu altısı bir liraya
kalacak yine elinde karına kalacak parası
yiyeceklerdi onuda akşam taamı

Elif kızın kalemi kaldı yarına
kendi arzuları kaldı gelecek günlere
dilinde yine o türkü düştü evin yoluna

’Bu şehir beni boğuyor daralıyorum
yırtasım gelir geceyi boğuluyorum

Bekle ömrüm geleceğim
Sana bir gün döneceğim
Elimde kırmızı güller
Aç kapıyı diyeceğim’

Ali dayı geldi yine evine
Hacce kadın sevdiğine, yarine
Allah kerim yarın ola hayrola


can dosutm harıka çok güzel duygu yuklu bır şiir okudum...
gözlerim dolmadı desem yalan olur..ben bılırım ankarada yaşamasamda bır zamanları
bende orada yaşıyordum..sabahın o acımasız ayazını soğunu...
yazan kalemin susmasın daim olsun... o güzel yüreğini kutluyorum ayşe can...
sevgı ve selamlarımı yolluyoruym saygılarımla...

Hayatın içinden gerçek dizeler..
Ne güzel bir anlatım arkadaşım..
Çok etkilendim..Sade içten..
Kutluyorum yürekten..
Sevgilerimle..

Güzel bir konu, güzel bir anlatım.Elinize sağlık,bilirim Ankara'nın simidinide özlediklerimin arasındadır.Sevgiler

güzel bir anlatım bizim insanımız istediğinde ekmeğini bile taştan çıkartır....güzel dizeleri yazan yüreği kutluyorum

akşama oldu üçü bir liraya
yatsıya oldu altısı bir liraya
kalacak yine elinde karına kalacak parası
yiyeceklerdi onuda akşam taamı

Nefis bir anlatım olmuş. Öykü-şiirleri severim, yapmacıksız, doğal ve insanı anlatan, bizleri anlatan acıklı bir trajediyi konu almışsınız. Kutluyorum saygın kaleminizi.