Yağmur sonrası toprak kokusu
Betonlara yenildi,

Yaprak, dal, kum atardı rüzgar yüzüne,
Kağıt ,poşet pet falan şimdi,

Daha bir maviydi deniz, daha bir temiz
Şimdi balıkların renkleri bile grileşti,

Kaldır başını, bak göğe
Artık dumanlardan görebildiğin her neyse,

Doğa tazeliğini yitirdi
İnsan
İnsanlığını yitirdiğinde,

İlk önce
İnsan kirlendi…

Sürgün ettik masumiyeti
Tanımsız ihtiraslar
Boş vermiş umarsızlıklar
Ve artık bir şeyleri özlemek bir külfet
Unutulmuş geçmişlerimiziz şimdi,

Hesabı ödenmemiş düşler
İhanetin zincirinde aşklar satıyoruz,
Anlamak istemiyoruz
Aslında kendimizi anlatamadıklarımızı
Kendi gerçeklerimizi yaratmanın bencilliğinde,

Hırs diyoruz artık
Kazanmak için yitirdiğimiz hislere,
Aşkın adı üç günlük,
‘’Vefa borcu’’, solmuş veresiye defterinde,
Boş görülmüş hoşgörü,
Tek kişilik dünyalarız
Ve diğer herkes
Keyfimizce sürgünde…

İlk önce
İnsan kirlendi
Ve yaşam çürüdü
insan
İnsanlığını yitirdiğinde