Optimist bir sevdaydı bizimkisi
Belki biraz gerçekçi belki biraz felsefik
Ama hep kırılgan.
Zamansız öpüşmeler derdindeydik
Devasa bir sorunla boğuşuyorduk çünkü
Düşünüp düşünüp bulamıyorduk
Tavuk mu yumurtadan çıkar
Yoksa yumurta mı tavuktan.
Tek kişilik bedenlerde iki kişi yaşıyorduk
Kimyasal tepkimelerle ayrışıyorduk durmadan
Kosla veniş oksinin bir kumaştan zorla ayırdığı
Salça lekesi kadar bile acı duymuyorduk
Zihinsel temalı endirek kopuşlardan.
Her şeyi gördük her şeyi yaşadık zannediyorduk
Sen kozmik evrendeki füzyonların çekiciliğinden dem vuruyordun
Ben Ribonükleik asitin arsız yoğunluğundan.
Varoluşun kitabını hiç müsfettesiz yazabilirdik
Oysa yeni doğmuş bebek kadar habersizdik
Kızgın yağa atılmış bir sucuğun cız bız ederken
Aldığı o tarifsiz hazdan.
Ne zaman kavga etsek sevişirdik
Öfkeden deliye dönmüş kızgın bufalolar geçerdi yatağımızdan
Terleyip toksinleri atmanın strese iyi geldiğini bilirdik
Ama mantının sarımsaklı yoğurtla buluşması kadar bile
Zevk almıyorduk bu durumdan.
Bilinçaltımızın çıkmaz sokaklarında kaybolmuştuk
Binom açılımının içtimai hayattaki anlamsızlığını
Ve yetersizliğini sorguluyorduk.
Git gide uzaklaşıyorduk içgüdüsel davranışlardan
Sanki intikam alıyorduk bizi mütemadiyen aldatan duyargalarımızdan
Bilmiyorduk
Engin denizlerde özgür ve mağrur dolaşan bir balığın sonu
Hiç de farklı değilmiş bir oltanın ucunda asılı duran zavallı bir solucandan.
Oysa seviyorduk birbirimizi
Aşkımız Leyla ile Mecnununki kadar fantastik olmasa da seviyorduk
Sadece zoru istiyorduk
Saksıda fesleğen yetiştirmek
Yada isim şehir hayvan oynamak sıradan bir işti
Hiçbir şey
Bir kutup ayısını hamama sokup keselemekten daha egzantrik olamazdı
Bir file salsa yapmayı öğretmekten
Yada boğalara kırmızı don giydirmekten
Kolaya kaçamazdık biz
Dedim ya zoru seviyorduk.
Belki de biz bu yüzden romantik havalarda
Ve her şeyin normal gittiği bir günün sonunda sevişemiyorduk.
Of aşkım of
Klorakla tuz ruhu bile yan yana geldiklerinde
Hidroklorik asit olacaklarını biliyordu da
Steril olmayan ortamda bypass yapılmış iki kalp
Sittin sene yan yana durmaz duramaz
Biz bilmiyorduk.
İşte ben bu yüzden kimseden gitmem gidemem
Hiçbir anımı da bir kenara atıp silemem
Birlikte ağzımız yana yana yediğimiz acılı bir adana
Senin bayıldığın ama benim gördüğümde bile midemi bulandıran
İçinde bir tek beyaz tutkalla cam çivisi bulunmayan kumpir
Ve ardısıra gelen künefe ve/veya kaymaklı kadayıf
Acı tatlı ne varsa hepsi hazinemdir.
Ve sen bu yüzden benden gidemezsin
Ne zaman küsecek olsan bir makas alırım yanaklarından
Gevşersin
Ve her gitmek istediğinde tutarım en obsesif yanlarından
Bırakmam.
Anla artık
Ben bir bu şehirden bir de senden
Ölsem de
Ayrılamam.