Gece vakti dolunaya serenat yapmayı özledim anne.
İpini koparan uçurtmaların heyecanına tanık olmayı,
Çocuk olmayı özledim anne…

Cahilliğe kafa tutmayı,
Hakk’a adım atmayı özledim.
Özledim geçmişimi, bilemediğim geleceğimi,
Yarınlarımı özledim anne...
Sonra şemsiyesizken yağmura yakalanmayı özledim,
Bu şehrin izbe sokaklarında…

Kaldırım taşlarını saya saya yol tüketmeyi özledim...
Medeniyet dedikleri son dişi sökülmüş zavallının artıklarına:
Griye boyanmış hortlak misali dikilen binalara bakıp,
Hiç duyulmamış küfürler etmeyi özledim anne
Yeşili, maviyi, kırmızıyı özledim sonra…

Yere bakmak, yürek yakmak vardı şimdi.
Çoban yıldızına bakıp, “Aaah ulan ah!” demek,
Dedikçe dellenmek,
Dellendikçe sevdiğim kızları hatırlayıp,
Dünyanın anasına hiç utanmadan sövmeyi…
Özledim anne…

Hayal etmeyi özledim!
Hatırlar mısın?
Ne çok hayalim vardı benim.
Gökkuşağının renklerini senin elektrikli süpürgenle çekecektim de,
Nicedir hayalini kurduğun,
Sadece senin olan evini duvarlarını boyayacaktım.
Sonra sırf gıcık gittiğim için beyaz atlı prensin beyaz atını,
Babamın ayakkabı boyasıyla karalayacaktım.
Masallarda artık kara atlı diye bahsedilecekti.
Aklıma geldikçe gözlerim doluyor anne.

Sorarlardı ya hani…
“En büyük hayalin ne?” diye…
Benim kurduğum, suya düşmeye alışmış her hayal büyüktü.
Oysa şimdi onlarda hayal oldu be anne.

Sonra seni özledim anne.
Babamı, kitap okurken görmeyi,
Yaptığın patates kızartmasından sen görmeden ağzıma atmayı,
Sen fark edince, “Bakala… Canım sıkma!” deyişini,
Sofraya oturduğumuzda,
Babamın duasını işitmeyi,
Kısacası benliğimi özledim anne.

Ve o an…
Geldi çattı işte!

Hücremin demir kapısı gıcırdayarak açıldı ardına kadar.
Bir elinde Kur’an,
O hayal dahi edemediğim başı sarıklı imam göründü işte.
Beyazlar içinde geçiverdim koridordan,
Adım atmaya mecali yok ayaklarımın,
Son nefesimi bir çırpıda alacak olan,
Tahtadan dar ağacının bulunduğu o mahzende görünüverdi,
Feri sönmüş yaşlı gözlerime…

Hoşça kal anne…
Hoşça kal baba…

Ve elveda deli çağlarım,

Elveda…
Elveda koca dünya!


__Yürekistan’lı_A.GEDİK_24/01/2011__