9
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1290
Okunma
İlkin gözlerin konuşmuştu
bir otobüsün en arka koltuğunda
sonra bir yolcu herhangi bir durakta inmiştide
ben doldurmuştum bütün bir boşluğu
sonra ellerimiz birleşti,
hiçte yabancısı olmadığımız bir durakta soluğu alırken.
kapı açılır açılmaz dudağına abandım
bir oda bir salon
birkaç sehpa bir de geceden kalma bir çekyat
sonra upuzun kış geceleri gibi uzadı bacakların...
bir şey eksikti ama
birkaç ay süren bir birliktelikten
yüreğim kör ve sağırı oynuyor hala
iki günlüğüne gitmiştinde yokluğun hiç dokunmamıştı
Sevmek özlemekmiş
____ne olur affet beni...
5.0
100% (9)