Rabbim seni korusun dedi adam kadının ardından
Rabbim seni korusun güz güzelim
attığı her adımda geriye bakıyordu kadın
yürek sızıntısı idi bakışları
bu öyle bir gidişti ki
tonlarca yaşanmamışlıklar vardı gözlerinde
hayata ve aşka dair…
oysa;
aklı, gönlü,
gözleri adamda kalmıştı giderken
sevgisini, kalbini bırakmıştı adamın kollarına
öyle ise ne idi bu ağır yük
gidişi zolaştıran, yürekleri yapıştıran bu tutkuya rağmen
bu gidiş neyin nesi idi…
aşkıma iyi bak dedi adam, aşkıma iyi bak
yakında ben de gelirim sevgilim.!
eli havada kalmıştı öylece
oysa çokşey vardı söylenesi/yaşanılası
aşk;
demekti kadını onun için
aşk’sa ibadetti adeta
zaman durmuştu sanki o anda ve iliklerine kadar hissediyordu
ölümün ayak seslerini
kadın adama bakıyor
ve;
sanki oda hissediyordu vaktin geldiğini
zaman susmuştu
taşacaktı gözlerdeki deniz
dudaklarında kadının tuzlu öpüşünün tadı kalmıştı
aşkını helal et derken;
aşkını helal et.!
aşk’ta razı idi her ikisinden
giderken kadın olümün soğuk yüzünde bile
bir miras bırakmıştı aşkından
şimdi ise adam
aşk’ın mirasında yalnızları oynamakta….


İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”