Her gece bir yıldız kayar
İnce bir sızı başlar ruhumun gergeflerinde
Seni işlerim durmadan Mimar Sinan edasıyla
Ellerimin arasına düşer gecenin karanlığı
İçim ürperir birden.
Kimbilir daha kaç yıldız kayacak
Alaca karanlığında üryan gecelerimde
Sensizliğimde kaç karanlığı avuçlayacak bu ellerim
Ve ben koşulsuz işleyeceğim gönlümün derinliklerine seni…

Yıldız denilen belki boş bir hayal
Bense hayal bekçisi vuslatın
Bu gece gökyüzü yine zifiri karalık
Ay ışığıda kayıp,
Kimbilir hangi gönülde eyleşmekte
Kaç yalnızlığın koynunda umutlarla sevişmekte
Kaç vefasız gönülün hüzünlerine ortaklık edip çılgın düşlere yatırmakta onları
Ve kaç cenabet duygulara yataklık etmekte…
Ben yine bekçisiyim boş hayallerimin
Ne gelen var ne giden
Tek gerçek;
Birgün daha geçti ömürden
Düşlerimdi bana eşlik eden.!!!



İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”