2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1763
Okunma
Kagıttan bedenler
Sen yitik mevsimleri ardı sıra toplayıp giden kadın
Rüzgar bile küskün oynuyor senden sonra penceremde
Şalkı düşüyor gecenin en koyusundan
Saçlarını savurmuyor artık ah tamara
Suspus zaman, ninnilerini söylemiyor rüzgara
İki sokak arası selamlaşmalar bekleşiyor köşelerde
Her yerde kağıttan bedenler ...
Vitrinleri söndü şehrin, maviler bekleşiyor rıhtımlarda
Yıldızlar idamlık sevgiler yağdırıyor yakamozlara
Zaman alıp giderken seni benden beni senden
Söyleyemeyip biriktiriğim ne çok şey vardı
Hepsi seninle gel gitlere kapılarak boğuldular
Ey yedi kulenin yedi kapsında mühürlü gözlerin sahibi kadınım
Saklı her şey, bıraktığın ruj lekesinde
5.0
100% (2)
Cevap Yaz