Mesih mi sin hükmün nedir? sen kendini ne sanırsın?
Gökten mi indi ecdadın? belki bir gün uslanırsın
Bir küçücük edep olsa, sen kendinden utanırsın
İşte meydan Buyur beyim şu nefsini doyur beyim

Habeş ten mi aslın senin ünlü mü sün yoksa ünsüz
Hangi boyadan endamın, soylu mu sun yoksa soysuz
Yok mu dur mekanın yurdun şehir siz mi yoksa köy süz
İşte meydan Buyur beyim şu nefsini doyur beyim

Ar tez yan mı su aldığın? debisi belli karanlık
Fehmi’n nedir cidarın ne fide mi yoksa ormanlık
Okyanus mu dur didarın kol boyumu hükümdarlık
İşte meydan Buyur beyim şu nefsini doyur beyim

Bil kendini ey fasih kul, yıkma bire bin verseler
Tene zül etme namerde, altından yatak serseler
Haklı isen çık meydana peşinden kalem kırsalar
İşte meydan Buyur beyim şu nefsini doyur beyim

Karaca der nefsim için kırk deve borcu yeğlerim
Doğrudan şaşmadım asla yalansız doğru söylerim
Hazineler peşkeş olsa emeksiz varı neylerim
İşte meydan Buyur beyim şu nefsini doyur beyim

Zikrettin Karaca