4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2090
Okunma
Yüklendi üstüme dünyanın yükü
Çok ağır, altından kalkamıyorum
İçim kan ağlıyor gözde var korku
Ağladım göz yaşı dökemiyorum
Nefsime yenildi yazık şu gönlüm
Boş hefesle geçti kısacık ömrüm
Mihnetim şahsıma, feleğe tavrım
Çağladım su gibi akamıyorum
Utanırım müşkül olan halimden
Yere düşsem kimse tutmaz elimden
Kaderin ipliği, bağlı belimden
Düğledim kendimi açamıyorum
Usandım haftadan usandım aydan
Bir selam salsaydın gittiğin köyden
Artık zevk alamam düğünden toydan
Eğledim ben beni kaçamıyorum
Karaca’yım aşık oldum güllere
Bülbül oldup kondum daldan dallara
Mecnun olup düştüm susuz çöllere
Bağladım gurbet’e kopamıyorum.
Zikrettin Karaca
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz