Ben karanlıkları iyi tanırım
Karanlıkta dökülen iki damla gözyaşının
Altında ıslanırım
Ay doğar yalnız gecelere
Benimsin sanırım

Ben karanlıkları iyi tanırım
Kasabalarda söner ışıklar
Haram tenlerin buharında kavrulurum

Ben karanlıkları iyi tanırım
Lodos vurur, harmanlarda savrulurum
Takılırım yabanın ucuna, hasretine avunurum

Ben karanlıkları iyi tanırım
Göçebe obaların kıl çadırlarında soluklanırım
Her kızıl şafak sensiz doğar üzerime
Dağ başlarında yalnız kalırım
Serin rüzgâr eser acı poyrazlarda avunurum

Ben karanlıkları iyi tanırım
Ağustos böceği, şarkılarında yanar
Ateş böceği ışığında aydınlanırım
Çıkrıklar döner başucumda
Kınalı ellerin nasırlarında, yokluğuna sancılanırım

Ben karanlıkları iyi tanırım
Ürpertici sessizlik ve sensizlik çöker geceye
Susuz bakraçlarımda gezinen her nesneye
Sensin diye sarılır, hasretine avunurum

Ben karanlıkları iyi tanırım
Diz çöker gece yüzüstü
Çıra ışıklarında, yıldızlar geceye söner
Duman kaplar her yanımı
Gölgen boyu uzanırım yokluğuna
Eşkâlin düşer karanlığa, sensin sanırım

Ben karanlıkları iyi tanırım
Dağların doruklarında avunurum
Tipilerden kaçar kuytulara sığınırım
Karlar yağar sürülerime ağıllarda toplanırım
Kurt sürüleri basar obamı talan olurum
Parça, parça dağılır yalan olurum