Acıları görmezden gelerek yaşıyoruz çoğu zaman
ardımızı dönüp yok saymaya çalışıyoruz
sahtelikleri samimiyetimizle yok edebileceğimizi
yüreğimizle yüreksizlere sevgi dağıtabilecegimizi....
kurtlarla kuzuların dost olabileceği masallarıyla avutuyoruz gönlümüzü...
çocuk saflığıyla bakınca dünyaya...
çocuk saflığında.bir dünya bekliyoruz
biteceği belli sahte aşklara gözü kapalı atıyoruz kendimizi
bitmeyecek sevdalaraysa korkuyoruz.başlamaya
nefes almak bile zor geliyor bazen,
nefes alırken içime dolabileceklerden korkuyorum...
ve kalakalıyorum öyle hissiz,donuk,buz gibi!
mutluluklardan korkuyorum,önüme sunulan.
arkasından gelecek mutzsuluğu düşlüyorum...
rüyalarda mutluyum sadece.rüyalar benim! .
Özgürce haykırıyorum orda....
özlem duyduğum ne varsa rüyalarımda benim.
geçmişim geleceğim ıhlamur kokulu sokaklarım..
ayağımı serinleten.küçük köy deresi,
bitmesin diye satırlarını dakikalarca,
tekrar tekrar okuduğum romanım....
saçlarımı okşayan ılık dağ kokulu rüzgar
ellerimi uzatıyorum suya
parmaklarımın arasında hissediyorum suyun serinliğini
öyle garipki! Parmaklarmın arasından öylece akıp gidivermesi..
tutamıyacağınızı bilsenizde,verdigi hazdan vazgeçememek
öylece hissetmek okşayarak geçmesini
ferahlığını duymak yüreğinizin en derin kuytusunda
durduramazsınız ,tutamazsınız ,anlatamazsınız....
anlamaz kimse zaten yaşamak lazım o berraklığı
akarken alıp götürür sizi gittiği yerlere
siz onu tutamazsınız ama,o ellerinizin .izini taşır
akıp gittiği her diyara
değdigi her taşa dokunursunuz sizde
ve gün doğar. Ince ince biter rüyalar
yeniden başlarsınız ,hergünle bir defa daha ölmeye,
kahkahalarınızla çınlayan rüyalardan,
tebessüme korktuğunuz gerceklere dönüverirsiniz
uzaklaşmak kaçmak.istersiniz
kalakalırsınız öylece!
Gidebileceğiniz heryer aynıdır çünkü! ......

Zeynep Ünal