25
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2201
Okunma
Bulamadım bir türlü şu hayatın aslını,
Uzunca bir kabusta yaşıyormuş gibiyim…
Gam çekerek geçirdim fani dünya faslını,
Her arzumu mahşere taşıyormuş gibiyim…
Yıllar yılı âlemi diyar diyar taradım,
Gündüz-gece ömrümce hep güzeli aradım.
Lakin beni hüsrana götürdükçe her adım,
Bir hayalin peşinden koşuyormuş gibiyim…
Candan sarıldım amma hayata iştiyakla,
Biraz daha sarsıldım yediğim her dayakla.
Şimdi mahzun bir yürek, nasır tutmuş ayakla,
Her gün karlı bir dağı aşıyormuş gibiyim…
Ne hülyalar büyüttüm gönlümün haz bağında,
Hepsi soldu-sarardı henüz fidan çağında.
Çırpındıkça feleğin acı-elem ağında,
Kaynayan bir kazana düşüyormuş gibiyim…
Şaşırdı sırasını mevsimlerin akışı,
Kovmaz oldu baharlar bendeki kara kışı.
Isıtmaz yüreğimi günün sıcak bakışı,
Ağustos ortasında üşüyormuş gibiyim…
Aştıkça mecalimi ıstırabım-kederim,
Gülmeyen şu bahtıma gücenir, ah ederim.
Eridikçe günbegün ümidim erim erim,
Güpegündüz yönümü şaşıyormuş gibiyim…
Deyip şerre susanın bu dünyada işi ne,
Taş koyarım kendimce zalimlerin işine.
İnsanlığın hâlinden, ülkemin gidişine,
Gördüğüm her çıbanı deşiyormuş gibiyim…
Ötesi var bilirim, buranın elbet bir de,
Beni geçmesi güç bir sınav bekler kabirde.
Kendime sığınacak bir koy bulup sabırda,
Hamlığı atmak için pişiyormuş gibiyim…
Veli BOSTANCI
5.0
100% (26)
Cevap Yaz