…………………
Şimdi ben saklambaç oynadığım
Şehrimin çıplak sokaklarında
Hayatın çilesine bürünüyorum
Evet bir tek alnıma kazıdığın sensizlik
Bir de köşe kapmaca da bölük bölük yarasalar
Ne bir ses var geceyi bölen
Ne de bir ay ışığı
Dağların ardından doğacak
Ben yüzüm gözlerinden ıslandığından beri
Bu haldeyim işte
Ne sanıyorsun
Almasaydı koynuna beni hüzün
Sever miydi ben bu kadar geceler
Gidişin içimde büyüttüğüm adsız çocuk
Bir kez daha ellerimi ellerinde bulsaydım
Kim bilir nasıl değişirdi yazgım
Ve ben gecenin hüznüne gömülüp kalmasaydım
Kapanır mıydı birer birer yüzüme kapılar
Kirletmeseydin bu kadar gecelerimi
Ölür müydüm bu kadar gönüllü
Her köşeden bir intihar çıkar mıydı önüme
Efkarım bin beş yüz aklıma geldikçe
Keşke diyorum keşke
Keşke sana hicret eden son kişi ben olsaydım
Oysa şimdi çölde yağmur bekleyen
Tek başına bir kalabalığım
Ve seni özleyen
Belki de aynanda gölgen
Neyle bağladın gözlerine beni
Bir bilsem
Kopamıyorum ne ettiysem
Sensiz yapamıyorum
………………………………
Eğer indireceksen kirpiklerini
Ben de vuslatı mahşere bırakıyorum
Evet şimdi gönüllü ölüyorum
Senin de yüreğinde ceset sabahlasın


Kadir YILDIZ


Şiirime yüreğiyle ses veren Meltem ÇİLOĞLU ablam a yürekten sevgi ve saygılarımla