Önce hayallerin vardı metruk bir köşk de kurduğum
Sonra ellerin vardı ellerimde
Kör kuyulardan çıkaran
Gözlerin vardı gözlerimde içine bakıp güldüğüm
Hapsolduğum gecelerce
Evet bir zamanlar sözlerin vardı
Hayata bağlayan
Nefesin vardı bir zamanlar yüzümde
Bir çocuğu okşar gibi okşayan
Dillerin vardı bir zamanlar dizlerimin bağını çözen
Velhasıl bir zamanlar sen vardın
Bana ait
Yıldızlara merdiven
Oysa şimdi ellerin var başka ellerde
Nice yüreklerin ipini çektiğin
Gözlerin var baktığını yaktığın
Ve sözlerin var şimdi pembe yalanlarla
Hala dilinde o eski masallar
Beni uyuttuğun gibi
Sen varsın .Biliyorum
Ama benim değilsin
Ne sen varsın ne de hayallerin ben de
Kendi nefesimi dahi içime çekemiyorum
Ben şimdi asıyorum kendimi
Şiirlerimde
Son dileğini dahi sormadan
Ne soru soruyorum nede cevap bekliyorum
Cehennem de yan diye not ekliyorum
Bir gönül çeşmesini daha kuruttun
Susuz bir çöldeyim şimdi
Hüzünle yaşanmış bir mevsim
Ve aklımda kalan yabancı bir isim
Dağılacak elbette hayalın gözlerimde bir sis gibi
Maziye gömeceğim unutulacaksın
Evet hüzün çöküyor akşamlarıma Nuh tufanı gibi
İnsanda ölüm zamanı gibi
Secde ediyor ruhum acılara belki
Ama ben hala bıraktığın yerdeyim
Offf offf hangi kıymet bilmezin bedduasındayım
Gözün aydın olsun kırıyorum kalemimi
Ve and olsun ki gömeceğim maziye
Unutulacaksın

Kıymetsiz satırlarıma sesiyle yüreğiyle can veren Sevgili Meltem ÇİLOĞLU ablam a en kalbi duygularımla teşekkürler

Kadir YILDIZ