Bir yokluk akşamından, alıyorum yine sabahı.
Yavaş yavaş açıyorum pencerelerini güneşin.
Kara bulutları yırtıyorum söküklerinden.
Denize bırakıyorum, geceden rıhtıma vurmuş yakamozları.
Tutuyorum sensizliğinden,alıp getiriyorum gönül kapıma,
Ve... adını yazıyorum kalp otağıma.