Kapat gözlerini gecenin karanlıklarına
Yalnız kaldığın anlarda sakla
Bir öpücük kondur dudaklarına
Ve öylece büyüt, sokulmasınlar rüyalarıma

Güneş görmesin yüreklerinde
Gün ışıklarından koru
Ören yerlerinde göm duygularımı
Ruhlar âleminde beklet
Yağmurlar inmesin üzerine senelerce
Yeşerip de büyümesin
Karışmasın tarlalarda açan çiçeklere
Gelinciklere renk olmasın
Uçmasın kelebekler gözyaşlarında

Rüzgâr esmesin dalgalar vurmasın kıyılara
Gemiler yanaşmasın limanlara
Boşaltmasınlar yüklerini üzerime
Bozmasınlar yakamozları
Dokunmasınlar gözyaşlarıma

Kal dilediğin gibi kal
Saçlarında esen rüzgârlarda sakla

Bak o sütun taşlarına
Baş kaldırmış gökyüzüne
Nice âşıklar dayamış sırtını
Ve nice erler cenk etmiş altlarında
Başlar düşmüş yerlere
Ama yürekler, hep ellerinde
Kanlar sıçramış üzerine
Yağmurlar yıkamış
Ve asırlardır tertemiz ayakta

Ustaların maharetli ellerinde işlenmiş yıllara
Sevdalar nakış, nakış kazınmış taşlara
Ülkeler kurulmuş, ülkeler yıkılmış altında
Yasak aşklar yaşanmış gölgelerinde
Ve hala ayakta

Gülkurusu dikenler akılda
Ağlama dökülmesin gözlerinden yaşlar
Bir tebessüm bırak dudakta
Gözlerim solarken ıssız bir sokakta
Yabancıymış gibi bırak
Karlar yağsın üzerime, donsun gece
Çözülmesin bir daha, kalsın öylece
Ve rüzgârlar şarkımızı söylesin her gece