Tanrım dua saysın şu göz yaşımı,
Elinden tutmadan ölmek istemem…
Bin hazla gördüğüm gönül düşümü,
Hayatım bitmeden bölmek istemem…

Ne kadar çok benzer cemâlin aya,
Doyamam bin ömür sana bakmaya.
Râzıyım seninle çile çekmeye,
Ellerin yanında gülmek istemem…

Gönülden yarayı aldıktan sonra,
Hülyanla baş başa kaldıktan sonra,
Pembe hayâllere daldıktan sonra,
Kara gerçeklere gelmek istemem…

Hasretin gönlüme hüzün verse de,
Akşamlar sabâha yılda erse de,
Felek beni yerden yere serse de,
Seni hayâlimden silmek istemem…

O yeşil gözlere olmuşum bende,
Nice yıldır aklım, fikrim hep sende.
Boş yere bekleme, yanma desen de,
Başka bir kapıyı çalmak istemem…

Hasreti inleyen şeyda bülbülüm,
Ümit diyarında savrulan külüm.
Mümkün olsa eğer inan ki gülüm,
Senden bir an ayrı kalmak istemem…

Senden başka bir şey aramam inan,
Gayrı bu yaramı saramam inan.
“Hayır”dan korkarım soramam inan,
Sendeki yerimi bilmek istemem…

Veli BOSTANCI