Gam yaşıyla yazılmış, bana bu aşk kaderde,
Gözümdeki sellerde, akış akış sen varsın...
Fırsat vermez hasretin yanmama başka derde,
Kurduğum hayallerde, bakış bakış sen varsın...

Tadar tatmaz sayende sevda denen erdemi,
Hüsnün ile bezendi hayatımın her demi.
Ne zaman aralasam, penceremi-perdemi,
Esen serin yellerde, kokuş kokuş sen varsın…

Bütün güzelliklerin şaşmaz mihengi sensin
Lezzetlerin-hazların, özü-ahengi sensin.
Ölgün-solgun dünyanın, ışığı-rengi rensin,
Beyazlarda-allarda, nakış nakış sen varsın...

Ümidimden güç alıp, düşündükçe visali,
Hazza dönüşür birden bendeki yeis hâli.
Her biri başka güzel, senin yüzün misali
Bahçemdeki güllerde, döküş döküş sen varsın…

Eylemeden aşikâr ah-ü zarımı yâda,
Bir mendirek ararım hicran denen deryada.
Fincanlar seda verir içimdeki feryada,
Baktırdığım fallarda, çıkış çıkış sen varsın…

Elime aldığımda, hemen hüzzama dalar
Ne hoş bir köy türküsü, ne halay ne bar çalar.
Vurduğum her mızrapta, yüreğimi parçalar,
Sazımdaki tellerde, yakış yakış sen varsın...

Çile çekse de gönlüm, sevdim diye övünür,
Yalnızlık diyarında, hayalinle avunur.
Sabır-sebat burcunu, can havliyle savunur,
Güç beklenen yollarda, yokuş yokuş sen varsın…

Kıskansan da sen benden, kendini öylesine,
Yandı işte bu benden, sevdana böylesine.
Henüz akşam olmadan kapkaranlık bir sine
Doldurduğun hâllerde, çöküş çöküş sen varsın…

Şu zavallı gönlümü sana teslim edeli,
Yalan dünya işinden çektim ayağı-eli.
Belki sayılır diye vuslatının bedeli
Elem çeken bellerde büküş büküş sen varsın…

Gerek var mı gerçeği bin kere itirafa,
Kaldıramam artık ben, bu arzuhali rafa.
Boynumu büküp büküp, bulunduğun tarafa
Uzattığım ellerde, çekiş çekiş sen varsın…

Hasretindir saçıma tel tel yağan beyazlar,
Baharlardan bihaber gönlümdeki ayazlar.
Yalnız sana münhasır ettiğim tüm niyazlar
Lütuf uman dillerde akış akış sen varsın…

Veli BOSTANCI