*Kimbilir

Sürdüğün saltanatın, hazînenin ve tâcın,
Sonsuzluk âleminde var mı ki bir değeri?
Hâlini sormamışsan, yoksulun hem muhtâcın,
Tartsan böyle birinin, ne eder ki ciğeri?

Cebbâr’a ne edersin, adın olsa ceberut?
Hani o, İbrahim’i yakmaya kalkan Nemrut?
Şimdi gelip demeli, Babil’den Hârut-Mârut;
’ Dünya malı dünyada, gitme ileri geri! ’

Korudu mu ehramı, hani nerde Firavun?
Neler çekti elinden, ol Musâ ile Hârun!
Kurtardı mı kendini, devrin zengini Karun?
Ne çekerler kimbilir, binlerce yıldan beri?

Zengini cehennemden kurtaramaz parası.
Cenneti ona almaz, hazînesi, darası.
Hakk için yorulmayan, ahretin yüzkarası,
Doğru yoldan gidenin, bağ-ı iremdir yeri...

Antalya-2009/4

TDK:

Cebbar: kudret sahibi, tanrı
ceberut: acımasız, merhametsiz, zorba
Harut-Marut: Bakara suresi 102. ayette, ’melekeyn’ iki melek.

Halil Şakir Taşçıoğlu