Uzak bir evde gecenin tam ortası
Söndü ıssız kaldım şehrin ışıkları
Bir bıçağın keskin yanıydı anımsadım
Kanayarak geçtim kapında Hamletin hayaletiydim
Çöl tam ellerinde başlıyordu K-uyu
Tırnaklarım kırılıyordu sustuğunda
Aylak bir acı sokağın başında
Kanayan bir şiirin kendi yarası ekvator kesiği
Bir cesetin bakış açısı ruhun siyah ritüeli
Kör duygular müzeside antik morg ölü m
Kendi yalnızlığı moleküllerine ayrılmış tin
Camdan yapılmış bir ölüm taslağıyım dokunma...









Sen bir masaldın biliyor musun
Ben çocuksuz baba- cenin gülüyor
Yüzünde üşüyor Züleyha tam burda dur
Aşk bir Dinmiş özlem diyorum yetmiyor
Kolları kırık Hektordum tam da bu şiiri...
Bu gece ne güzel yalnızdım ey hiçlik
Orta atlasta kayıp bir kenttim
Ben en çok senin ağlayışını sevdim
Haydi ağlatma içeri al üşümesin yağmur
Bu gece tüm aşkların kekekme halidir...








Düşündüm de bana kaç kalibre uzaktasın
Gidip aramızda duran meridyen iskeleti
Dedim ya yüzüm bir Hamlet hayaleti
Kabzama sürdüğüm bu son etnem
Düş sonatı sesime doğranmış çığlık
Jilet solosu çıplak zaman kayması....







CÇ
Zaman kayması