1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1644
Okunma
Kuşatan beni yalnızlığın şehveti,
Yorgunum bu yaz güneşinde
Eylülde de
Ve düştüğünde karlar yorgunum
Hala yorgunum çiçekler yeniden açtıklarında bile…
Resimlerle beraber
Eskimedik mi biz de ?
Geçmişin önemsizliğini düşününce
Kalmıyor yarına heveste.
Kaldırın üzerimden bu gri örtüyü
Kucağında oturuyorum şimdi yalnızlığın.
Düne üzülmüyorum, uğursuzluktur.
Saydam karanlık neden geçirir korkuları
Neyse ilişmesin kimse, zira yorgunum
5.0
100% (1)
Cevap Yaz