Adı sensin şiirin, özü sensin, sözü sen…
Küçük bir armağandır; yüreğimden sunduğum
İçimin dalga dalga rüzgârını dinlesen;
Hayalin bile titrer her gece tutunduğun

Yatağın mekruh olur, bölünen uykun haram
Diz çöken yorgunluğun ahı mübahtır bayram...

Adı sensin şiirin yazılsın, yazılmasın
Latif bir ürpertiyle sarsılır cümle hissim
Senden yana ahsen-i fikriyat bozulmasın
Hep böyle içten olsun, hür olsun mahpus sesim

Aramızda olmasın; gözyaşı, sitem, dram...
Sen hep gül, ben güleyim bahtımız gülsün bayram

Ne girift bir bilmece ne aşina bir gizem
Yakışmaz tablomuza bir gölge; esrarengiz
Ben ki sana mülteci sen ki bana hep elzem
Sen umut yağmurusun yani ben de bir deniz

İşte ondan hep sana her an sunduğum meram
Anlasan da bayramım anlamasan da bayram...

Adı sensin şiirin söylemeye ne hacet!
Kalemimde mürekkep, kararan gözümde yaş
Kırılgan bakışından çelikleşir cesaret
En kibar duygu bana sen ki deyince; "gardaş"

Selametin sesini senden ırak duyamam
Meşakkat senden ise muştudur bana bayram

Adı sensin şiirin bırak yazsınlar seni
Sonra atsınlar boşver gurur denen bir imza
Bir gün denildiğinde; "hadi topla hisseni"
Yeter mi sayfalar ki ihsanı yaza yaza

İster dur ister eyle cümle alemi seyran
Nasıl olsa bulacak mutluluk seni bayram

Adı sensin şiirin soyadı bu fukara
Roller olmasa idi ne yapsındı aktörler!
İzliyorsa eğer ki şu göz denen kamera
Anlar ki usta susmuş bağırır amatörler

Yırt şu engel perdeyi ne olur de ki; "davam"
Ardında saf tutalım saf yüreğinin bayram!...