SOKAK KEDİSİ VE BEN

Gecenin bir deminde şakağıma vuran rüzgarın soğuğu
Feri kesilmiş sokak lambaları ve ben yürüyorum
Nereye gittiğimi bilmeden
Bir de sokak kedisi bana eşlik eden.
Sığınacak bir damı yok belli
Bu gece o da benim gibi
Şimşekler çakıyor beynimde
Birazdan yağmur yağacak biliyorum
Telefon direğine tünemiş bir baykuşun sesi
Yırtıyor sessizliği içim ürperiyor.!
Uzaktan bir melodi sesi geliyor kulağıma
O malum şarkı bizim şarkımız
Ay ışığıda yok yıldızlar kayıp göyüzünde
Oysa ne çok severdik ay ışığında yürümeyi
Sen kollarıma sarılıp sokulurdun
Sanki içme girmek istermişcesine
Yıldızım dı gözlerin gece karanlığında
Yolumu kaybetmezdim gözlerinin ışığında ben
Üşümezdim sıcaklığında yürürken.
İşte yağmur başladı
Birazdan gök delinecek bardaktan boşalırcasına
Ne çok severdik yağmurda yürümeyi
Ellerini göğe açar yakalardın yağmur tanelerini
Bana getirirdin avuçlarında
Ve içerdim sana susamışlıkla.
Yoksun..
Neredesin.!!!
Gecenin bir deminde yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden
Yağmur ağlıyor ben ağlıyorum
Üşüyorum.!!
Sırılsıklam yürüyorum, sensizim
Yanımda vefakar o sokak kedisi ve ben
Yürüyoruz nereye ve niçin bilmeden
Sanki o anlıyor beni
İkide bir durup bakıyor gözlerime
Ağlama dercesine
Kucağıma alıyorum titriyor zavallı
Yüzünde bir mutluluk belirveriyor hemen
Belli ki özlemiş sıcak bir kucağı ve sevgiyi
Başlıyor mırıldanmaya
O buldu sevgiyi
Ya bennn.!
Sensizimmm…
Ebedi istirahatgahında
Rahat uyu Sevgilim…!!!

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”