Biraz odun topladı, yolların kenarından
Birkaç ince dal kırdı, ormanın çınarından

Mağaraya girince, ağzına koydu taşı
Ateşi yakmak oldu, girince ilk telaşı

Bir daha çıkmadı dev, gizli mağarasından
Son kez dışarı baktı, bir delik arasından

Mağarada yaşardı, kocaman güzel bir kuş
Onunla dertleşerek, geçip giderdi her kış

Dev de çok seviyordu, bu güzel nazlı kuşu
Gözlerine baktıkça, duyardı derin huşu

Tek dostu bu kuş idi; onunla konuşurdu
Onunla konuştukça, kalb yanıp tutuşurdu

Dev, koca balıkları, yanan közde pişirdi
Birkaç tane yiyerek, midesini şişirdi

Derken bir ses duyuldu, mağaranın içinde
Duvarda da bir gölge, tam boru biçiminde

Kıvrılıyordu gölge, duvarda kıvrım kıvrım
Bazen tam oluyordu, bazen de şeklen yarım

Şap şap sesleri yankı, mağara duvarında
Kuş da bir çığlık attı, ateşin kenarında

Ona doğru yaklaştı, kuş sâdece meraktan
Dev de seyrediyordu, olanları uzaktan

Soner Çağatay 24 Aralık 2010 / Wuppertal

Not: Kuş, burda bir şeyi (?) temsil ediyor.