Kış faslı yaklaşınca, soğdu birden ortalık
Yalnız dev yakaladı, beş tane koca balık

Balıklarını taktı, ince bir dala tek tek
Fakat yakaladığına, sevinememişti pek

Onlara acımıştı, çırpınırlarken dalda
Kendinin akıbeti, tüllenmişti hayâlda

Dev, konuştu içinden
Bir ses geldi hiçinden:

-Her şeyin sonu birgün, ak ya da kara ölüm
Birgün basılacaktır, bana da ecel mührüm

Sonra şöyle bir baktı, sapsarı yapraklara
Düşen herşey düşüyor, geldiği topraklara

Dev, konuştu içinden
Bir ses geldi hiçinden:

-Fânîlik rûhumda kor; yakıyor hep içimi
Artık yapmalıyım ben, hakikî bir seçimi’’

-Ne kadar da yakınmış, dışımdaki uzaklar
Sadece beni yormuş, çizdiğim o zikzaklar

-O yollarda yürürdüm, hep gerile gerile
Şimdi cesetlerim var, orda kesik ser ile

Dev, her acziyetini, birdenbire farketti
Benlik iddaasından, Mevlâ’sına çarketti

Soner Çağatay 22 Aralık 2010 / Wuppertal